Maand: januari 2017

Kritische kunst van een geheime vandaal: Banksy in de Beurs

/ Uitgeverij Lambo / 2 reacties

Door Iris van Weenen

Niemand weet wie het is, maar iedereen kent hem. Niemand kan zijn gezicht voor de geest halen, maar iedereen heeft wel meteen een beeld bij zijn naam. Banksy’s streetart is wereldwijd te vinden, maar kun je het makkelijkst tegenkomen in zijn geboorteplaats Bristol in Engeland. Zijn werken zijn politiek getint en vaak provocerend, met terugkerende thema’s als de consumptiemaatschappij, de monarchie, en oorlog en vrede.

In de Beurs van Berlage is de afgelopen maanden de grootste tentoonstelling van Banksy’s werken in Europa te zien geweest, The Art of Banksy. Met ruim 85 kunstwerken heeft de voormalig agent van Banksy, Steve Lazarides, geprobeerd de essentie van Banksy’s gedachten te vangen. In deze expositie zijn de eerdergenoemde thema’s daarom goed terug te zien.

Lees verder →

Kunst ter verbeelding van wat anders niet gezegd wordt

/ Uitgeverij Lambo / 4 reacties

Door Brigitte Fafieanie

Hoe een museumbezoek kan leiden tot verbondenheid en zelf kunst maken, ongeacht je culturele achtergrond, kwam ik vorige maand te weten. Met mijn internationale schakelklas (ISK) bezochten we het Cobra Museum in Amstelveen, en dat bleek een schot in de roos te zijn.

Sinds dit schooljaar zijn wij dus begonnen met een ISK. De groep bestaat grotendeels uit jongeren afkomstig uit Syrië, maar we hebben er ook twee uit Zuid-Amerika en één uit Polen. Een groep van vijftien personen, en dat aantal groeit gestaag. Het vak kunst dat ik geef richt zich op beeldend en vormgevingsgebied. De achtergrond van de studenten is divers qua algemene kennis, taalniveau en bekendheid met kunst als schoolvak. Het is daarom soms lastig om in de klas de aansluiting te vinden tussen de leeftijd (rond de zeventien jaar), de belevingswereld van deze jongeren en het begrijpelijk maken van opdrachten. Logischerwijs spelen ook andere omstandigheden een rol: wat heeft iemand meegemaakt, zijn ze hier alleen gekomen of met een deel van familie? Soms zijn ze domweg moe, soms vinden ze beeldend bezig zijn vreemd en soms gaan ze lekker aan de gang.  Lees verder →

De Curaçaose grot van Ali Baba. Deel V: Hommage?

/ Uitgeverij Lambo / Een reactie plaatsen

Door Julie Hengeveld

b52-segers-bemoste-boom

Hercules Segers, Bemoste boom (1615-30, aquatint, gedrukt in groene inkt op roze papier, handgekleurd in blauw), Rijksmuseum Amsterdam.

Twee weken geleden bezocht ik de tentoonstelling Hercules Segers in het Rijksmuseum. Seg(h)ers (1589/90-ca. 1640) blijft voor kunsthistorici raadselachtig en geheimzinnig als we het vooraanstaande kunsthistorische tijdschrift Kunstschrift mogen geloven. Het fors geslonken oeuvre van Segers, -ondanks nieuwe toeschrijvingen bestaande uit slechts achttien schilderijen en ‘honderdnogwat’ prenten-, blijkt gekopieerd en bewonderd door kunstenaars uit onze tijd. Van Segers’ Bemoste boom bestaat bijvoorbeeld een kopie uit 1950, gemaakt door Willem van Leusden (1886-1974).

Tijdens mijn tentoonstellingsbezoek dacht ik de grilligheid van Bemoste Boom eerder te hebben gezien. Déjà vu! In het depot van het Curaçaosch Museum bevindt zich namelijk een tekening in inkt van Vicente Ermin ‘Eb’ Marcano (1939-2012) met de titel Moerasgodin. De contouren van Moerasgodin lijken uit boomwortels te bestaan. Maar zou ik niet te ver gaan in het zien van een overeenkomst tussen een zeventiende-eeuwse boom en een naakte godin? Zou de jonge Marcano, die de tekening presenteerde tijdens zijn debuuttentoonstelling in 1968, het kleine oeuvre van Segers hebben gekend? Of was Moerasgodin aan zijn eigen brein ontsproten? Lees verder →

Kunst in de kast

/ Uitgeverij Lambo / 1 reactie

Door Eva van Weenen

B51 Foto Museum Teheran.jpeg

De foto die gistermorgen bij het Volkskrant-artikel stond. Een van de boksers van Duane Hanson, met tussen zijn benen een werk van Jackson Pollock. Foto: Rutger Pontzen.

Musea als het Rijksmuseum in Amsterdam, het Louvre in Parijs of het Uffizi in Florence kunnen je soms doen duizelen met alle prachtige werken die daar te zien zijn. Maar wat we vaak vergeten is dat er achter de schermen nog een hele wereld aan kunstschatten is die we niet te zien krijgen. In hun depots bewaren musea duizenden stukken, die niet voor publiek toegankelijk zijn. Zo schreef de Volkskrant gisteren over het depot van het Teheran Museum of Contemporary Art waar een enorme collectie moderne kunst bewaard wordt. Vorig jaar deed de Volkskrant een onderzoek naar museumdepots. Hieruit volgde dat slechts 8 procent van de kunst wordt tentoongesteld, de rest ligt in een opslag. Dat betekent dat alleen in Nederland al honderdduizenden (!) werken in depots staan (de Volkskrant, ‘Wat doen musea met hun depots?’, 18-02-2016). Maar waarom hebben musea eigenlijk zoveel kunst ‘op een plank in de kast’ liggen? Is dat niet zonde? Lees verder →