Door Amber Capelle
Al een aantal maanden help ik een vriend met het verkopen van een bonte verzameling kunst, meubels en curiosa op de veilingsite Catawiki. Het leukste hieraan vind ik dat we, nu de grote meubels zijn verhandeld, regelmatig in de dozen duiken met wat meer onbeduidende zaken. De inhoud van deze dozen is veelal afkomstig uit de nalatenschap van oudere mensen. Zo hebben we intussen al een blik gevuld met voedselbonnen uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog, een lade met foto’s van het koningshuis en een flinke hoeveelheid reclameprentjes en zwartjes van o.a. cacao, nougat, thee en sigaren.
Vorige week openden we een doos waar een klein schilderijtje uit tevoorschijn kwam. Al bij de eerste aanblik sloeg mijn fantasie op hol. Het schilderijtje is zo groot als een A4’tje, en gemaakt op stevig gevernist hout. Alsof de maker bang was dat zijn creatie zou ontsnappen.

Bosnegermeisje bij de ingang van haar hut

Rechts
Op de achtergrond zijn op een kinderlijke manier bomen en struiken geschilderd. In de linkerhoek staat een hutje, met daarvoor een meisje. Ze lijkt zo vanuit een antropologieboek op het doek te zijn gesprongen. Netjes uitgeknipt, evenals haar hutje op de achtergrond. Het rechterhutje is niet geschilderd maar de stukjes riet zijn op het plankje geplakt zodat het hutje in reliëf eruit springt. In de linkeronderhoek staat Suriname en de titel van het schilderijtje: Bosnegermeisje bij de ingang van haar hut. De titel lijkt een onderschrift van een afbeelding in een boek. Eveneens netjes uitgeknipt en in twee talen, ervoor hoedend dat het schilderijtje volledig verkeerd begrepen zou worden.

Bij de vragen waarom en wanneer het schilderij is gemaakt slaat mijn fantasie volledig op hol. Ik zie een dikke Amerikaan met zijn blonde vrouw op reis naar Suriname voor me. Voor 100 dollar per persoon maken zij tijdens hun reis een uitstapje naar ‘de inheemse bevolking’. Daar aangekomen belanden zij in één groot toneelstuk. Bosnegermeisjes die halfnaakt van hut naar hut lopen en het stamhoofd dat bij elk afzonderlijk bezoek de toeristen als verloren vrienden ontvangt. Bij het laatste hutje aangekomen kunnen ze kralenkettingen en dit soort schilderijtjes kopen. Ze kiezen voor het schilderijtje, dat ze thuis in de woonkamer ophangen, boven het tafeltje waarop de telefoon staat. Bij ieder bezoek dat het echtpaar krijgt gaat het al snel over het bosnegermeisje. Over hun ontmoeting met de inheemse bevolking van Suriname. De inheemse bevolking voor wie volgens hen het bezoek misschien wel het eerste contact met de geciviliseerde wereld is geweest!
Helaas zullen we de waarheid nooit te weten komen. Ik denk niet dat de veilingmeesters van Catawiki onder de indruk zullen zijn van dit werk of mijn op hol geslagen fantasie. Daarom krijgt het bosnegermeisje voorlopig nog een plekje naast ons bureau. Sommige dingen hebben misschien geen in valuta uit te drukken waarde, maar dat wil niet zeggen dat ze geen plaatsje aan de muur waard zijn. Al is het alleen maar om op een mooie namiddag over weg te dromen.
Amber Capelle is afgestudeerd in Ondernemingsrecht aan de VU. Op dit moment helpt ze De Kleine Industrials. Ze schrijft de teksten voor de te veilen kavels waarvoor ze onderzoek doet naar de herkomst. Ze maakt het plaatje compleet met begeleidende foto’s. Daarnaast heeft ze een zwak voor mooie kleding (ze noemt het liever geen mode want dat is aan constante verandering onderhevig terwijl stijl tijdloos is). Haar creaties zijn te zien op haar Instagrampagina Amberinis_closet . Om haar creatieve ei kwijt te kunnen helpt ze ook regelmatig haar oude werkgever Mainstreet Leiden met het vormgeven van de etalage en het aankleden van de winkel.